ZOGJ TE ZINJ
Ne nuk ishim te nje grup moshe me diktatoret. Ishim nje gjenerate më pas. Por që jetoi e sidomos perjetoi feminine e rinine ne diktature. Demokracia, sado hibride, (gjithsesi me e mire se diktatura) na kapi ne moshe te mesme. Ishim ndër më aktivet. Kishim edhe energji e motivim. ( Jete e re). Kuriozitet. Por kishim edhe pervoje e njohje. Kishim e kemi dhe kujtese te fresket per diktaturen. Na shfrytezoni. Kemi qene e jemi aktive por jemi edhe arkive. Jemi ende arkiva të gjalla. U a them thjesht se po lexoj qe po ja fusin kot per ate periudhe. Sidomos brezi i ri i atyre qe nuk e njohen. Edhe ca pleq qe demokracia i kapi ne moshe te madhe. Ata nostalgjiket. Por edhe ca plehra te brezit tone, qe burgjet e kampet çnjerezore te punes te asaj kohe, i quajne kampe pushimi.Nuk ke ç’u thua kur nuk shkruhet a eshte shkruar ende pak per ate histori kriminaliteti, absurdi, izolimi e ligesie sistemike.
…Bera nje “ Zog te Zi” dhe une. Më shume se sa autobiografi feminie, nje cope biografie e viteve 60. Nisur nga nje lagje ne te hyre te Tiranes. Me duket se ka ardhur koha te botoj ndoca “ ZOGJ TE ZINJ”.
P.S. E di, e di qe ketu shume me shume lexojne nje recete kuzhine a ndonje liber opinionisti kafke-rrafshte, reklamuar pa rreshtur ne TV . E di dhe qe nje shumice perton te lexoje. A nuk e do fare librin. E di qe nje pjese tjeter nuk te lexon sepse:jo per ate çka shkruan. Thjesht se je ti:). Nga inoti:) Gjithsesi nuk ke ç’i ben. Per mua te shkruarit eshte impuls. Kam qe i vockel fare qe shkruaj. Që kalamo.
