Puthja
Kur mbyll sytë bota tërhiqet
dhe vetëm pesha e butësisë vazhdon të më hetojë…
Heshtja shndërrohet përreth nesh
në një natë të qetë
si një premtim.
Distanca eshtë ajo e butësisë aktuale
që na rrethon në vend se të na ndajë,
dhe kështu ne bëhemi, për një moment, si një …
Ne kërkojmë për njëri-tjetrin
në mënyra më të sigurta se sa të folurit ose shikimi.
Dhe ne e gjejmë njëri-tjetrin
kur kemi humbur shikimin për veten.
Çfarë doja të hetoja?
Butësinë! Të kthehesh këtu një rrugë e gjatë!
Me humbje për fjalët dhe në heshtje të rrallë
tani je thjesht duke marrë frymë.
Tani TI je vetë jeta ……
Megjithatë, edhe ato fjalë do të ndëshkohen
sapo butësia të mbushë botën
dhe unë shtrihem për të jetuar në të.
