Pasi lexova reagime nga më të ndryshme, fjalorin e përdorur nga të dy palët (sa turp, palë), u binda se asnjë kauzë nuk do përmbushet ashtu siç duhet, ose më mirë të them se ne e zhdukim kauzën.
Teatri u shemb!
Shembja e teatrit i dhembi një pjese artistësh, i dhembi nostalgjikëve. Me dhembi dhe mua që një herë të vetme pash shfaqje në atë teatër.
I dhembi dhe opozitës. Kësaj të fundit iu këput shpirti. Ndjeshmërinë e saj, opozita e ka treguar në të gjitha rastet e ngjashme. Duke ngritur herë çadra e herë duke tubuar nëpër rrugët qendrore të kryeqytetit me mëngët përveshur. Madje, kryelsi-ja shpesh ulet gju më gju me popullin e vajton hallet me të, ndryshe nga kryepd-ja që nuk del në shesh pa vajosur flokët e pa i ndarë ashtu si duhet më njërën anë.
Teatri pra, u dhembi gjithë të sipërpërmendurve.
Pasi u shanë motrat, nënat, pragjet, pasi u karakterizuan palët në “pështymore”, “nevojtore”, “barbarë”, “shpifës”, etj…, pasi u kërcënuan me ngrënie veshi, me varje në shesh, etj…, pasi i bënë pra të gjitha këto, kauza vate.
Kauza është “një Stamboll i vogël që digjet”.
Tani merremi me kush tha çfarë. Në ç’orë mbërriti ky e ai. Njëjtë siç ndodhi me studentët, sapo u ul Mona, Lulka e Sala me ta.
Hiqini qafe! Shporrini të paaftët që veç dinë të bëjnë pakte për të mbetur ashtu si janë, rrogëtarë të sistemit. Nuk iu ka dhembur asnjë çati e prishur, asnjë teatër, asnjë rrugë e vjedhur, asnjë taksë e popullit. Asgjë nuk u dhemb! Mos u përzieni me ta për mos t’u bërë si ata.
Lërini kurvat të krihen!
Drejtor
Vladimir Muçaj
Kryeredaktor
Besim Dybeli
Gazetar(e)
Valjeta Krosi
Enkelejda Troka