VETVETJA IME ËSHTË E JOTJA
Të dua kaq shumë,
Saqë një pjesë e vetvetes time
Është tashmë e Jotja.
Janë ëndrrat e mia. Pa Ty, ato janë qiell i nxirë nga errësira.
Janë dëshirat e mia. Pa Ty, ato janë yje të shuara.
Është prekja ime.
Është përqafimi im.
Është e qeshura ime.
Është puthja ime.
Është dhimbja ime.
Është ekzistenca ime.
Unë frymëmarr brenda Teje.
Ti je,
Gjithë Ajo,
Që më bëre të dashuroj.
Që më bëre të ndjej çfarë është Erota.
Je Ti,
Që çdo çast
Zhvesh të gjitha pothot e mia brenda meje,
Për të bërë dashuri me Ty, sa të të ndjej brenda meje.
Je Ti,
Që brenda arterieve të mia
Edhe gjakun e bën llavë zjarri dashurie.
Je Ti,
Që sa herë prek buzët e Tua,
Mbij mbi to emrin e Erotës tonë.
Ëndrra ime je Ti
Shpirti im je Ti.
Je Ti,
Që sa herë sytë e mi shikojnë dritën e ditës së re,
Janë sytë e Tu,
Që ledhatojnë ndjenjat e mia.
Je Ti
Njeriu që dashuroj
Pa u trembur plagëve dhe dhimbjeve,
Të cilat ato më japin kuptimin e dashurisë.
