“Çfarëdo të bëhesh apo të arrish në jetë, para prindit,mbetesh,gjithmonë – fëmijë!” Sa krenar jam ndier dhe ndihem, kur më pyesin,se i biri i kujt jam!Dhe këtë privilegj, e kam patur meritë nga ty, i paharruari BABAI ynë shumë i shtenjtë, ndaj edhe sot, pas 40 vjetësh malli e dashuria për ty, kurrë nuk është tretur në zemrat tona.I tillë ishe t’i Babai ynë, që bashkë me Nonë, bët sakrificat mbinjërzore, si askush tjetër,për të na arsimuar dhe edukuar me vlera më të mira,ne shtatë fëmijve Tuaj.T’i ishe dhe mbetesh heroi dhe idhulli ynë, një model i shkëlqyer i burrërisë e mënçurisë, i drejtësisë e modestisë, burrë i nderit dhe i lezetit, në vëllazëri e shoqëri, vlera njerzore këto, që asnjëherë,nuk bëre kompromis për to.Drita e shpirit dhe e mëndjes tënde, ishin dhe janë busulla jonë orientuese, ato na ka ndiçuar jetën, për ta përballuar atë, me ndershmëri dhe dinjitet.Dua shumë të flasë për ty baba, por fjalët akoma më mbeten në fyt dhe duart “nuk duan të shkruajnë”.T’i me punën, mundin dhe kontributin tënd të çmuar, e ke gdhëndur vet historinë e jetës,duke e renditur vehten,aty ku e meriton, në piedestalin më të lartë të vëllazërisë dhe shoqërisë! “…eh mor Baba, sa shumë të detyrohemi, ndaj ne do të përulemi gjithë jetën me shumë respekt dhe dashuri …”. Disa vargje shkruar me shumë shpirt dhe dashuri – Nga Nipi ynë ISTREF AHMETAJ. Në Nderim të Atij Burri ..
Dyzet vjet më parë
shkove në parajsë
O kollos i Muhe O mendja e artë
Në çdo pervjetor S’mund të rri pa shkruar
Kujtimet e tua kurr’. S’kan të mbaruar
Me ato je gjallë brënda
Brënda, shpirtit tim Bashkë me Naxhon tënde edhe me Tasim.
Sot në datën tēnde Kam ardh’
T’u sjell Lule
Mor vellai Nënës. O kollos i Muhe
Më ka dashur zoti Fëmij dhe të ri Po me shumë na zoti
Më ke dashur ti. Dajua im i dashur
Mbuluar me lavdi…….. Nga Nipi yt -ISTREFI-