Zoti, Fatmir Mediu dhe Eli Fara
Keto vite zoti im,
Fjala shpesh ne gryke me ngeci,
Kam mbi supe shume mekate,
Dhe nuk eshte vetem Gerdeci.
Ti e di se ne Gerdec,
U vrane edhe moshe e re,
Por çdo vrasje eshte shume pak,
Me aq sa fituam
Por Gerdecin e kaluam,
Edhe pse u be shume zhurme,
Kush mori pushtet pas nesh,
Asnjehere s’na prishi pune.
Te na rrojne socialistet,
Te na rrojne o zoti im,
Se per ngjarjen e Gerdecit
Asnjehere s’bene denoncim!
Asnjehre s’na shqetesuan,
Sepse jane miq te medhenj,
Fundja burgjet s’mbeten bosh,
U mbushem me fukarenj.
Por tani o zot im,
Gjithçka nisi nga e para,
Se zbuluan qe tek une,
Ka punuar Eli Fara.
Eli Fara eshte e bukur,
Eshte e mire, por dhe brishte,
Ka fytyren engjellore,
Ka nje ze qe te ngjeth mishte.
Por ta dish o zot i madh,
Zoti sa bota I vjeter,
Punen qe me bente Eli,
Nuk e bente askush tjeter.
Zot sa kohe ishim ministra,
I beme te gjitha çfare deshem,
Se te jemi te sinqerte,
Nuk ka ministra te ndershem.
.
Ah me fal I madhi zot,
Se fjala ne gryke me mbeti,,
Jane te ndershem dy ministra,
Ruli dhe Arben Ahmeti.
Por te kthehemi tek Eli,
Qe e mbaja afer fare,
Sepse Eli pervec kenges,
Njeh edhe ngrohjen globale.
Sepse Eli zoti
Im,
Çdo problem nuk e ka frike,
Ndaj shkoi mbi 60 here
Me sherbim.ne Amerike.
Sepse Eli more zot,
Per administrate eshte prere,
Edhe pse tek vendi punes,
Nuk ka shkuar ndonjehere.
Eli erdhi me konkurs,
Prandaj nuk ka asnje faj,
Vetem se kur kendon Eli,
Une edhe sot nis te qaj
Zoti im s’jam vetem une,
Se e tille ka ardhur koha,
Çdo minister eshte I dhier,
Qe nga kembet.der.tek koka.
Ti e di o zoti im,
Ky sistem eshte i perdale,
E ka thene populli vet,
Eshte dhier nusja ne kale.
Zot o zot te qofsha fale,
Dhe diçka dua te them,
Ka vite qe nga mjerimi,
Vrasin veten fukarenj.
Ketyre bravo.u qofte
Si keta nuk gjejme ne
Pa nje faj e vrasin veten
Ne vend qe te shporrn ne.
Qe te jem pak.i sinqerte,
Zot I madh o zoti im!
Nese do vidhnim.me pak
Ketu nuk do kish mjerim.
Rrofte politika jone,
Nder te zezat me e zeze,
Rrofte edhe populli yne,
Qe e mban koken ne zgjedh!
Gjirokaster 22 korrik.
Poezi nga Ismail Xhaferi !