Engjëll SERJANI
NJË PIRPIRÌ GJIROKASTRE NË ZYRËN E KRYETARIT TE KËSHILLIT TË QARKUT TË TIRANËS
Shpirti ynë i lodhur prej rutinës, shpesh nuk arrin të përciellë kuptimin e disa akteve të thjeshta, të vogla, simbolike, por me mesazhe të mëdha.
Prezenca e një objekti të rrallë etnografik në zyrën e kryetarit te Këshillit të Qarkut të Tiranës Aldrin Dalipi, është një rast i tillë, i thjeshtë, por gjithsesi i pazakontë.
Një “pirpirì”, veshje aristokratike gjirokastrite, mbyllur në një “sepete” xhami, qëndron në pjesën ballore të zyrës së këtij pasardhësi të drejtëpërdrejtë të fisit të Dalipajve nga Palortoja e Gjirokastrës.
“Pirpirìa, është veshja e bukur që e mbanin nuset “fringo” të fisit gjirokastrit. Disa nuse e sillnin në pajë nga dera e babait, të tjerat e merrnin dhuratë në derë të burrit”, thotë robaqepsja kostumografe Eli Zhulati. Sipas saj, pirpirìa veshja qytetare gjirokastrite dhe kostumi “lunxhe”, kanë qënë nga veshjet më aristokratike të zonave etnografike të jugut.
Pirpirìa pritej nga kadife iraniane me ngjyrë të errët, të zezë, vishnje, të kuqe, ose blu dhe që qëndisej me fije ari te sjella nga Stambolli. Kjo veshje tipike qytetare, nuk mund të pritej dhe qëndisej nga rrobaqepës “dosido”, ajo donte usta dhe ustallëk të madh.
Pamja e jashtme e pirpirìsë ishte e ngjashme me “mantonë”, por kjo kombinohej në qëndisje edhe me fije të tjera. “Gratë gjirokastrite, përdonin edhe disa veshje të tjera të ngjashme, si matonë, kondoxhupin dhe libadenë, por këto nuk kishin shkëlqimin dhe rezatimin e pirpirìsë së nuseve”, sqaron artizanija Eli Zhulati.
Prania e këtij objekti në zyrën e djalit të ish-etnomuzikologut dhe kompozitorit Haxhi Dalipi, është dëshmi e egzistencë së mbartjes së ndjenjës dhe ndjeshmërisë ndaj këtyre thesareve dhe vlerave që përgjithësisht janë ne zbehje dhe haresë.
