Plepat…
Plepat u prenë…
Rruga si femër e zhveshur
Zogjte morën dhenë
Sharrtaret ikën ngërdheshur
Shkuan e vanë vitet
Askush nuk mbolli fidanë
Ferra nisi të rritet
Rrugës tej e mbanë
Por plepat etër
Rrënjët lanë nën tokë
Bujisën bregut të etur
Shtatin zgjasin si shokë
Njerëzia sërish buzagaz
Nën hijet e tyre shëtisin
Zogjtë cicërojnë një cast
Sharrtarët me sqep cukisin