Iku Ervini…
Nuk më bëjnë duart të hedh këto rreshta! Rrallë here kam shkruar me kaq dhimbje. Aq më tepër në këtë kohë të pakohë, që po jetojmë. U shkëput dhe një nga ne. Ervin Saraçi…
Iku, sikur s’ish…I ri. Fare i ri. Një djalë fisnik u shkëput në lulen e rinisë nga kjo jetë. Kishte ditë, që luftonte me vdekjen. Shpresonim shumë, teksa mësuam se kishte pësuar vdekje klinike. Lusnim Zotin, që ta rikthente sërish në jetë dhe ai sërish të ishte mes gjirit të kolektivit të institucionit tonë. Por jo. Nuk qe e thënë që ai t’i kthehej jetës së lënë përgjysëm. T’i kthehej familjes së tij dhe komunitetin të Elbasanit. Pse j! T’i kthehej Bashkisë së këtij qyteti, ku prej vitesh ishte njëri nga drejtuesit kryesorë. Ishte në këtë detyrë, por manifestonte thjeshtësi si ndër më të thjeshtët. Ervin, i dashur! Të kam njohur nga afër në punë e ke gëzuar respekt të veçantë nga unë e nga të gjithë. Por ja, që jeta qenka dhe e padrejtë! Vetëm Zoti lart e di, pse të mori!
Lamtumirë, o njeri i mirë! Lamtumirë o intelektual modest e besimtar i devotshëm! Emri yt mbetet gjithmonë në kujtesën tonë.
I lehtë dheu, që do të mbulojë trupin tënd! Shpirti yt u trettë në paqe!
Drejtor
Vladimir Muçaj
Kryeredaktor
Besim Dybeli
Gazetar(e)
Valjeta Krosi
Enkelejda Troka